ေမ့ေလ်ာ့ၿခင္း

28.08.07 က်ေနာ္ရဲ႕ အတိတ္သုိ႔အမွတ္တရ ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္ကုိေရးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေရးလုိက္တာ အခ်ိန္ကုိ သတိမထားလုိက္မိဘူး။ မနက္ ၃း၀၀ နာရီ ကတည္းက ေရးေနတာ ပုိ႔စ္ေရးၿပီးသြားေပမယ့္ zorpia မွာ၀င္ၿပီး setting ေတြၿပန္ခ်ိန္းလုိက္ ၿပင္လုိက္လုပ္ေနခဲ့တယ္။ စိတ္တုိင္းက်ၿပင္ၿပီးသြားလုိ႔ အမွတ္တမဲ့နာရီကုိေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မနက္ ၅း၄၅။ သြားၿပီ ... က်ေနာ္ၿပာသြားတယ္။ ဧည့္သည္က မနက္ ၅း၀၀ နာရီ သူ႔အခန္းကုိႏုိးဖုိ႔ wake-up call ေပးထားခဲ့တာ။ အခု ၅း၄၅ ရွိေနၿပီ။ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး လူကေတာ္ေတာ္ကိုၿပာေနၿပီ ႏုိးရမယ့္အခ်ိန္ထက္ ၄၅ မိနစ္ေနာက္က်ေနၿပီ။ အခုမွစဥ္းစားၾကည့္မိတယ္ ေစာေစာတုန္းက ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ ၿပာၿပာၿပာၿပာနဲ႔ေအာက္ဆင္းလာၿပီး breakfast သြားစားၾကတာ။ အခန္းနံပါတ္ၿပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ ကုိယ္ႏုိးရမယ့္ဧည့္သည္က သူတုိ႔ၿဖစ္ေနမွန္းသိလုိက္တယ္။ မ်က္ႏွာပူလုိက္တာ။ ဧည့္သည္ေတြကုိႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔အတြက္ေတာင္ က်ေနာ္မွာေကာင္းေကာင္းမၿပဳံးႏုိင္ေတာ့ဘူး။

၅း၀၀ နာရီမွာႏုိးရမယ့္အခန္းက ႏွစ္ခန္း။ ဧည့္သည္ေတြေအာက္ဆင္းလာေပမယ့္ သူတုိ႔ Guide ဆင္းလာတာေတာ့မေတြ႕ေသးတာနဲ႔ Guide အခန္းကုိ ဖုန္းဆက္လုိက္ေတာ့ Guide က “ညီေလး အစ္ကုိ ႏုိးခုိင္းထားတာက မနက္ ၅း၀၀ နာရီ အခု ၅း၄၅ ရွိေနၿပီ ဘယ္လုိၿဖစ္တာလဲတဲ့” က်ေနာ္လည္း Guide ကုိေတာင္းပန္လိုက္ရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ Guide ကသေဘာေကာင္းလုိ႔ Departure ေန႔မုိ႔လုိ႔ ဒါမ်ုိဳးမမွားသင့္တဲ့အေၾကာင္း ေနာက္ဂရုစုိက္ဖုိ႔ေလာက္ဘဲေၿပာသြားတယ္။ သူအခန္းႏုိးၿပီးသြားလုိ႔ Wake-up call စာရြက္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထပ္ေတြ႔ၿပန္ၿပီ ၅း၃၀ တဲ့။ က်ေနာ္လည္းစဥ္းစားမေန႔ေတာ့ဘဲ ခ်က္ခ်င္းအဲဒီအခန္းကုိ ဖုန္းေခၚလုိက္တယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ အဲဒီအခန္းကေတာ့အဆင္ေၿပသြားတယ္။

မနက္ ၆း၀၀ နာရီက်ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ ဂ်ဴတီခ်ိန္းမယ့္ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆုိေပမယ့္ သူတုိ႔က က်ေနာ္ရဲ႕ senior ေတြ။ တစ္ေယာက္ကဆုိ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ supervisor...။ သူတုိ႔ကုိ ဂ်ဴတီလြဲရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ wake-up ေနာက္က်ခဲ့ရတဲ့ ကိစၥကုိပါေၿပာၿပလုိက္တယ္။ ၆း၁၅ မွာ check-out အခန္းေတြအတြက္ ၿပင္ေနတုန္း ဧည့္သည္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ ၿပာၿပာၿပာၿပာနဲ႔ဆင္းလာၿပီး ဘယ္သူမွသူကုိမႏုိးတဲ့အေၾကာင္းေၿပာၿပီး Breakfast စားတဲ့ဘက္ကုိထြက္သြားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ သုံးေယာက္စလုံး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၿဖစ္သြားၿပီးမွ wake-up call စာရြက္ကုိၿပန္ယူၾကည့္လုိက္ေတာ့ မနက္ ၄း၃၀ မွာ ဧည့္သည္ wake-up call ေပးထားတယ္ဆုိတာသိ့လုိက္ရတယ္။ ဆုိးလုိက္တာ လြဲတာမွ အကုန္ကုိလြဲတာပါလား။ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ထူပူသြားတယ္။ ေမ့တက္တဲ့အက်င့္ရွိလုိ႔ အၿမဲတမ္းသတိထားၿပီး လုပ္ေနခဲ့တာ ဒီေန႔လုိဆုိးဆုိးရြားရြားၿဖစ္တာမ်ိဳး မၾကံဳဘူးေသးဖူး။ တစ္ရက္ေပါ့ဆမိလုိက္တာနဲ႔ တလြဲၿဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ပုံမွန္ဆုိ ႏုိက္ဂ်ဴတီ၀င္တဲ့ရက္ေတြမွာ ဂ်ဴတီလြဲယူၿပီးတာနဲ႔ အကုန္ၿပန္စစ္၊ wake-up call ေတြကုိလည္း Telephone Alarm ေပးထားေနက်။ ဒီေန႔က်မွ စိတ္ရူးေပါက္ၿပီး Alarm မေပးေတာ့ဘဲ ကုိယ့္ဖာသာႏိုးမယ္ဆုိၿပီး ေပါ့လုိက္တာ။ ဂ်ဴတီ၀င္ကတည္းကလည္း wake-up call စာရြက္ကုိယူမၾကည့္မိ့ဘူး။ သာမန္ၾကည့္ၿပီး အေစာၾကီးႏုိးရမယ့္အခန္း မရွိဘူးဆုိၿပီး ေပါ့ဆလုိက္မိတာလည္းပါတယ္။ သတိတစ္ခ်က္လြတ္လုိက္တာနဲ႔ အမွားၾကဳံရေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းရခဲ့တယ္လုိ႔ေၿပာရမယ္။ ဘယ္အရာမဆုိ သတိရွိတာဟာအေကာင္းဆုံးၿဖစ္မွာပါ။